As sete mortes de Leopoldo Pardo

Leopoldo Pardo -Leopardo-, ex-presidiario e antigo vixilante xurado, traballa agora na cidade de Auria como axente de seguros da compañía Nationale Switzerland. Un día recibe un encargo especial dun cliente extravagante: asegurar sete obxectos paradigmáticos da cultura galega entre os que están a máquina de escribir de Blanco Amor ou a caveira de Breogán. Os sete obxectos están asociados a sete contravalores que rexen a sociedade actual e Leopardo deberá documentar graficamente a existencia deses antivalores para cobrar as primas das pólizas. Unha tarefa considerada fácil en primeira instancia…
Bóveda ofrece, agora en Xerais Narrativa, o terceiro volume das andanzas do inefable Leopoldo Pardo, comezadas en “Asasinato no centro comercial” e continuadas en “A morte vén en chancletas”.
«”As sete mortes de Leopoldo Pardo” é unha das mellores obras do autor ourensán, na que se conxugan a ironía, un pouso tolo de obras de Vicente Risco e Curros Enríquez, e unha análise revelada da putrefacción nos comportamentos sociais de hoxe en día.» (Herminio Espada Gómez)
«Unha revisión moderna do “Divino Sainete”, unha homenaxe secreta á novela “Drácula”, chea de simbolismos e chiscadelas a dúas culturas: a galega e a popular. En definitiva, outra xanela aberta nas letras galegas.» (Francisco Roque Brito)

Formato:

8,49 €

( impuestos incluidos )

SOBRE EL AUTOR/A

Jorge Emilio Bóveda

Jorge Emilio Bóveda (Ourense, 1975), é escritor e mestre de inglés no ensino público. Logo de varias autoedicións entrou no mundo editorial galego coa novela "A vila das ánimas" (2010), á que seguiron "A habitación secreta" (2011), "O sol do pasado" (2012), "Asasinato no centro comercial" (2013), "A morte vén en chancletas" (2014), "O monstro de Ille" (2017) e "As sete mortes de Leopoldo Pardo" (Xerais, 2018). Ademais publicou dous ensaios: "A xanela escura" (2011) e "A xanela insólita" (2013). Tamén fai traballos gráficos para varios medios impresos baixo o seudónimo "Vault". Bóveda recoñécese influído polos chamados xéneros populares, tentando conxugalos coas súas numerosas influencias literarias e cunha ironía abafante que tende ao sarcasmo, dando como resultado unha literatura peculiar na que son recoñecibles a psicoloxía, a morte ou o retrato social de corte esperpéntico.