Carlota e a bota perdida

Carlota, a marmota, esperta coa chegada da primavera, Vai deica o río, para lavarse con auga fresca. Río arriba foi buscar a nacente e alí escoitou os berros dunha bota que afogaba, arrastrada pola corrente. A marmota non sabía qué facer e procurou a axuda de Xonxa, a lontra, que conseguirá rescatala e levala á beira. Pero daquela era unha lontra moi especial. Álbum de textos rimados para os primeiros lectores de Miro Villar, ilustrado por Enjamio.. Segundo entrega, dentro da serie que dentro de “Merliño” iniciaran os mesmos autores con Carlota, a marmota que non quería durmir.