Velaquí a historia de Clara, unha muller de 45 anos que fai reconto da súa propia experiencia vital -acaso a memoria de toda unha xeración adormiñada e triste- sentada dediante do televisor naqueles días de novembro gris, no ano 1975, cando enterraban ó xeneral Franco. Algo enterrabamos todos con el. Abríase, temesiña e nova, unha fiestra de luz e de esperanza no horizonte… Unha xanela de paxaros… Intenso proceso de interiorización lírica na imaxinación dun home de vinte anos. Airexiña nova de futuro.
Esta web utiliza cookies para que podamos ofrecerte la mejor experiencia de usuario posible. La información de las cookies se almacena en tu navegador y realiza funciones tales como reconocerte cuando vuelves a nuestra web o ayudar a nuestro equipo a comprender qué secciones de la web encuentras más interesantes y útiles.