A Torre das Lavercas era unha casa cunha cheminea moi grande e pap谩 pux茅ralle ese nome porque hab铆a moitos ni帽os de lavercas nos arredores.
Eu ti帽a seis anos cando marcharamos dela, e dende aquela xa cambiaramos de casa outra vez m谩is. Agora est谩bamos a recoller as cousas para outro novo cambio, iamos a outro barrio da cidade.
Xa na nova casa, o meu pensamento aquela primeira noite 铆a unha e outra vez 谩 Torre das Lavercas; necesitaba volver, era coma se nela houbese algo importante para min. Ao final meu pai levoume ata a Torre. O meu cuarto segu铆a igual, pero algo xurdiu en min, supo帽o que hab铆a dores que levaba moi dentro e que necesitaba botar f贸ra, e comecei a chorar. Foi ent贸n cando escoitei aquela voz: -Por favor, non chores. Un calafr铆o percorreu o meu corpo.
Esta web utiliza cookies para que podamos ofrecerte la mejor experiencia de usuario posible. La informaci贸n de las cookies se almacena en tu navegador y realiza funciones tales como reconocerte cuando vuelves a nuestra web o ayudar a nuestro equipo a comprender qu茅 secciones de la web encuentras m谩s interesantes y 煤tiles.