Animalario de ler a diario

Nuria Díaz (Vilagarcía de Arousa, 1982) é unha das ilustradoras galegas máis recoñecidas. Licenciada en Belas Artes, compaxina o traballo de ilustración editorial co de deseñadora gráfica. No ano 2010 gaña o Premio Pura e Dora Vázquez e publica o seu primeiro libro: «Palabra era un universo paralelo», con texto de Xoán Babarro. En Xerais ten publicados os seguintes títulos: «Rubicundo» (2015), «Manuel María. Vida, versos e rebeldía» (2016), «O valo» (2017, 2023), «Pioneiras. Mulleres que abriron camino» (2018), «Animalario de ler a diario» (2022) e «O corazón dos paxaros» (2023).

Publicou os poemarios «Ruído de trens» (2015) e «O filósofo coxo» (2017). O relato «Taxidermia», inserido no volume colectivo «A garza insomne», foi a súa primeira proposta narrativa. En 2019 publica en Xerais «Os días felices de Benvido Seixas», novela coa que obtén o Premio Losada Diéguez, 2020. Traduciu do catalán ao galego as novelas «Pan negro», de Emili Teixidor, «As valgadas bravas», de Raimon Casellas, e «Palabras de Opoton O Vello» (Xerais, 2020). Do galego ao catalán trasladou dúas pezas de Vicente Risco: os relatos «Do caso que lle aconteceu ao doutor Alveiros» e «Os europeos en Abrantes», e mais a novela «O porco de pé». Como autor de literatura infantil, quedou finalista do Premio Merlín en dúas ocasións co libro de poemas «Animalario de ler a diario» (Xerais, 2022).