O presente continuo 茅 o tempo verbal do permanente correr, aparentemente inapreixable porque en canto se toca, conv茅rtese automaticamente en pasado. 脡 o tempo do constante movemento, da vida que non cesa, do latexar das relaci贸ns que perduran fronte a ventos e mareas, fronte a maremotos, mesmo.
Mais se cadra hai xeitos de apreixalo, de abrazalo, de entendelo nun contexto. A trav茅s dos ecos de gravaci贸ns, que foron nun momento o inmediato e que de socate volven e forman ondas novas de presente. Presente continuo 茅 esa gravaci贸n atopada no cami帽o por quen viviu e se det茅n a esculcar. Unha gravaci贸n que marca os dez anos daquela primeira viaxe 谩 India en 1994, da relaci贸n cambiante e flu铆da con lugares que xa non definen ben os nomes co帽ecidos, con culturas, con persoas, con formas de vida que son xa parte do coti谩n, do ser afortunadamente descentrado. Novamente, o tempo xoga con n贸s e escoitamos esa gravaci贸n no presente que marca os case vinte anos de enguedellarse coa outra, porque o tempo nunca se det茅n.
Presente continuo 茅 a voz que tenta lembrar que o pasado s贸 ten relevancia cando permite constru铆r un presente diferente.
Esta web utiliza cookies para que podamos ofrecerte la mejor experiencia de usuario posible. La informaci贸n de las cookies se almacena en tu navegador y realiza funciones tales como reconocerte cuando vuelves a nuestra web o ayudar a nuestro equipo a comprender qu茅 secciones de la web encuentras m谩s interesantes y 煤tiles.
