A铆nda hab铆a guerra en xaneiro de 1945 cando se inicia a deportaci贸n aos campos de traballos forzados en Ucra铆na da minor铆a alem谩 en Roman铆a. Nese momento comeza a historia que relata Leo Auberg, un mozo de dezasete anos, obrigado a abandonar a s煤a vila, no momento xusto. Porque a el xa lle sucedera algo: “Prohibido”, “raro, sucio, vergo帽ento e fermoso”. Formar parte da listaxe dos rusos era para el unha situaci贸n acept谩bel. Cinco anos vai manterse con vida no Campo, coa experiencia da fame e do fr铆o, co terr铆bel cansazo, co tedio, coa d煤bida de se na s煤a casa saber谩n se contin煤a con vida, co desexo e co medo do regreso. Leo Auberg regresa e xa non ten lugar no mundo entre persoas farturentas de lar, a lingua e as imaxes que crea seguen a mantelo na vida, sesenta anos despois, cando contin煤a comendo contra a morte de fame.
Herta M眉ller, coas fermosas palabras do poeta Oskar Pastior, cos seus recordos e cos doutras testemu帽as dev贸lvenos unha parte da historia de Europa, da ferocidade do s茅culo XX, no que a inocente palabra Campo, se converte en s铆mbolo do horror.
“Esta 茅 unha obra, que neste momento sobresae sobre todas as demais; unha lectura que parte o coraz贸n e nos fai seres humildes e sinxelos.”
Felicitas von Lovenberg, “Frankfurter Allgemeine Zeitung”
“A s煤a obra, cuxa forza se alimenta co terror, 茅 ao mesmo tempo rica en beleza e unha sorte para quen le.”
Volker Weidermann, “Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung”
